سفر کوفتی

دیروز قصد سفر به شمال رو کردیم 

چالوس بی صاحب که ترافیک بود از رشت اومدیم

لنگرود دیدیم مانی تب کرده

به هزار بدبختی تا رودسر اومدیم و یه جا گرفتیم 

چهار صبح با وجود استامینوفن 325 و سفکسیم و شیاف325 تب مانی شدید بود

رفتیم درمانگاه اما دلم نیومد تو شهر غریب آمپول بزنه بازم قطره و شیاف بزرگسال گرفتیم براش و استفاده کردیم

انواع نوشیدنی های یه هایپر رو گرفتیم تا هر کدوم میلش میکشه رو بخوره شش صبح تبش کمتر شد و خوابید

ده بیدار شد و بعد از صبحانه راه افتادیم سمت چالوس اما تو راه باز تب کرد و بعد از تنکابن نمیدونم چه شهریه که به اجبار یه ویلا گرفتیم و اومدیم و باباش رفت جوجه گرف زد و با کلی فیلم نهار خورد

بازم تب شدید کرد و اشک از چشمش میومد و نمیتونست نفس بکشه

با هزار بد بختی قطره استامینوفن رو بعد از قاطی کردن با مدل های مختلف آبمیوه در آخر با قرص جوشان خورد

تبش اصلا پایین نیومد و تو خواب براش با کلی مکافات و گریه و اینکه من فهمیدم چه کار میکنی شیاف گذاشتم اما هنوز تب داره

از نت کلی دعا سرچ زدم و براش خوندم

سفر کوفتمون شد جهنم تبش پایین بیاد برگردیم

تو رو خدا دعا کنید واسه عشقم