خیالم راحت شد

مانی جونم دیروز صبح بابات وقت سونو گرفت و منشی دکتر گفته بود ساعت ١١ اینجا باشید اما ساعت ١٣ نوبتم شد اونقدر خسته شده بودم که حالم به هم میخورد و دائم سر بابات غر میزدم که اگه خودم اومده بودم ساعت دقیق میگرفتم اما بابات با خونسردی تمام منو دست مینداخت و میگفت برو با منشی دعوا کن برو خفه اش کن برو میزشو به هم بریز و هی میخندید تا بلاخره رفتم تو اتاق سونو.

وزنت ٢٥٠٠ بود و حالت هم خدا رو شکر خوب و همچنان مشغول حرکت.

بعد از سونو رفتم خونهءمامانیم چون بابات کار داشت و من هم عصر وقت دکتر داشتم قرار شد با مامانیم برم.ساعت ١٧:٣٠ بود که رفتیم و چه باد و بارونی هم شد اما زود تموم شد.هزینه عمل خانم دکتر رو دادم واسم نوبت ٨ خرداد رو داد اما من گفتم نهم باشه که خانم دکتر بعد از پرسیدن دلیلش واسم تاریخ ٩ خرداد رو زد و نامه بستری رو داد.البته کلی هم سفارش کرد و گفت نی نی های این دوره آدمو غافلگیر میکنن و سر وقت دنیا نمیان اگه خواست زود تر بیاد اون دیگه دست ما نیست و زود با من تماس بگیر که زیاد اذیت نشی.قرار شد اول خرداد واسه معاینه آخر برم پیشش و صبر کنم تا تولد تو عزیز دلم.

حالا دیگه خیالم  راحت شد.از خوشحالی یه صفایی هم به خودم دادم و بعد از مطب خانم دکتر یه گشتی تو خیابون و مغازه ها زدیم و یه کم خرید واسه خودم و بابات کردم.آخه خیلی وقت بود که اینجوری واسه خرید کردن وقت نذاشته بودم ومطمئنم که خیلی وقت هم خواهد شد که وقت نکنم.

خیلی دوست دارم گلم

تو دیگه نفس مامان شدی

منتظرتم